"Córki mordercy" Randy Susan Meyers

Autor: Randy Susan Meyers
tłumaczenie: Jacek Illg
tytuł oryginału: Murderer's dauthers
wydawnictwo: Videograf II
data wydania: 22 listopada 2011
ISBN: 9788371839245
liczba stron: 336

Pewnie każdy z nas słyszał kiedyś powiedzenie, że najbardziej niesamowite historie pisze samo życie. Sięgając po taką książkę jak "Córki mordercy" chciałoby się o tym zapomnieć i żyć w przekonaniu, że coś tak wstrząsającego może być wyłącznie fikcją literacką. Niestety książka oparta jest na doświadczeniach samej pisarki, które były może nie aż tak dramatyczne, jednak na tyle wstrząsające, by musiała jakoś sobie z nimi poradzić. Mam nadzieję, że o ile to w ogóle możliwe, książka pozwoliła jej odzyskać wewnętrzny spokój.

"Nie wpuszczaj taty do mieszkania."

Tak łatwo powiedzieć, jednak jak nie ulec intensywnym namowom ojca? Nadchodzi dzień, w którym 10-letnia Lulu, nie przewidując niebezpieczeństwa, wpuszcza ojca do mieszkania. Między nim a jej matką dochodzi do sprzeczki, pojawia się nóż, a mimo to dziewczynka potrzebuje kilka chwil, by uświadomić sobie zagrożenie. Gdy ściąga pomoc, niestety dla matki jest już za późno. Również jej 5-letnia siostra Merry zostaje poważnie zraniona i trafia do szpitala. Po tych dramatycznych zdarzeniach ojciec dziewczynek trafia do więzienia, a one same do sierocińca – krewni zamordowanej kobiety nie chcą ich przyjąć w obawie, że nieustannie będą im przypominały o potworze, który zabił tak bliską im osobę. Z kolei babcia ze strony ojca niestety nie jest w stanie zapewnić odpowiednich warunków dla małych dziewczynek.

Dramatyczne przeżycia i długie lata w sierocińcu każda z sióstr przeżywa nieco inaczej. Wrażliwa Merry nie potrafi sobie poradzić z nową sytuacją i tylko Lulu zawdzięcza fakt, że nie załamuje się na dobre. Gdy obie trafiają do zamożnej rodziny zastępczej, w ich mrocznym życiu pojawia się nikłe światełko nadziei. Przeszłość jednak nie pozwala o sobie zapomnieć. Czy przekreśli ich szansę na normalne życie?

"Córki mordercy" to lektura, która wywiera na czytelniku ogromne wrażenie. Już sama zbrodnia jest czymś niewyobrażalnym, jednak to nie ona jest tu najważniejsza, a przeżycia dziewczynek już po całej tragedii. Każda z nich próbuje w inny sposób poradzić sobie z dramatem. Lulu pragnie wieść życie tak, jakby do całej sytuacji w ogóle nie doszło. Zapiera się przeszłości, zamiast wreszcie się z nią zmierzyć. Z kolei w Merry rodzi się specyficzne poczucie zobowiązania wobec ojca. Choć blizna stale przypomina jej, że za sprawą taty mogła stracić życie, nadal czuje się jego córką, a będąc jedyną rodziną, jaka mu pozostała, nie potrafi odmówić mu regularnych kontaktów. Również relacja pomiędzy siostrami ulega zdecydowanej zmianie. Lulu zmuszona jest przedwcześnie dorosnąć, a poczucie, że za późno zareagowała na zagrożenie sprawia, że czuje się za nią odpowiedzialna i próbuje zapewnić jej dobrą przyszłość. Dziewczynki w jakiś sposób bardzo się do siebie zbliżają, wręcz od siebie uzależniają, jednak uczucia, jakie w sobie tłumią, często bardziej przypominają nienawiść niż miłość. Obie dotkliwie pokaleczone emocjonalnie, przez długie lata nie są w stanie przetrawić mrocznej przeszłości.

Książka porusza ogromem piętna, jakie jedno, straszne doświadczenie może wycisnąć na życiu innych osób. Bulwersuje zachowanie krewnych, którzy skupieni na własnej stracie, nie potrafią wyciągnąć ręki do niewinnych osób, które o wiele bardziej potrzebują pomocy. Pojawia się również pytanie – czy można wyprzeć się własnego ojca w obliczu niewyobrażalnej zbrodni, jakiej się dopuścił? Czy wspaniałomyślne przebaczenie nie będzie najlepszym sposobem, by samemu wyjść na prostą? "Córki mordercy" nie dadzą nam gotowych odpowiedzi, jednak być może sprawią, że spojrzymy na ten problem ze zdecydowanie szerszej perspektywy.

Powieść z całą pewnością nie jest lekturą łatwą czy przyjemną, jest za to lekturą ważną i bardzo potrzebną. Książka uczula nas na bardzo złożone i skomplikowane sytuacje. Pokazuje jak jeden tragiczny czyn może wpłynąć na całe dalsze życie, jak trudne może być osiągnięcie duchowej równowagi i powrót do normalnego życia. "Córki mordercy" polecam wszystkim wrażliwym na ludzką krzywdę, którzy poszukują książek, które na długo pozostają w pamięci. Zachęcam.