Moja przygoda z "Boso...". Afryka Zachodnia.

Wojciech Cejrowski należy do chyba najbardziej znanych i cenionych podróżników w Polsce. Muszę jednak uczciwie przyznać, że lata na obczyźnie zrobiły swoje i ja sama kojarzę go najbardziej z kolorowych koszul, za sprawą których przypomina bardziej japońskiego turystę niż podróżnika ;-) Z tym większym zaiteresowaniem spoglądałam na nową serię, która od pewnego czasu pokazuje się w kioskach. „Moja przygoda z „Boso...”” to zbiór małych książeczek autorstwa Sławomira Makaruka (organizatora wypraw), do których zostały dołączone płyty z programami z serii „Wojciech Cejrowski - Boso przez świat”. Książeczki, które miałam przyjemność poznać dotyczyły Afryki Zachodniej. Pierwsza z nich rozpoczyna się wizytą w stolicy Senegalu, Dakarze. Nie jest to jednak miasto, jakie przywykliśmy oglądać w telewizji. Prawdziwe życie miasta można obserwować na ulicach, po których zwykle nie poruszają się reporterzy... Następnie przenosimy się na sawannę, zwaną kolebką ludzkości. Tam m.in. przyjrzymy się baobabom, które w wierzeniach lokalnej ludności uchodzą za święte drzewa. Wreszcie wybierzemy się do Jufureh, wioski słynnego Kunta Kinte w Gambii. Druga książka to wyprawa na Wyspy Zielonego Przylądka, na których na próżno szukać zieleni. Poznamy historię tej dawnej portugalskiej kolonii, problemy jej obecnych mieszkańców, weźmiemy również udział w tamtejszym karnawale. Wreszcie będziemy mieli okazję poznać afrykańskich wyznawców islamu ich zwyczaje i niezwykłą kulturę.

Ponieważ płyty DVD stanowią najbardziej istotną część tych publikacji, rozpocznę właśnie od wrażeń z oglądania. Muszę przyznać, że programy bardzo pozytywnie mnie zaskoczyły. Cejrowski zdołał pokazać prawdziwe życie mieszkańców, bez turystycznej propagandy, jednak z należytym szacunkiem. Ujęła mnie jego otwartość, za sprawą której wszędzie zjednywał sobie sympatię. Byłam pod wrażeniem jego umiejętności porozumiewania się z obcokrajowcami. Być może nie każdym językiem potrafi posługiwać się tak samo płynnie, jednak czy to hiszpański, czy angielki czy francuski, pewnie sobie poradzi. Znam kilku innych podróżników, którzy podczas swych podróży wyręczają się tłumaczami. W przypadku Cejrowskiego da się odczuć, jak bardzo ceni sobie bezpośredni kontakt.

Nawet jeśli podróżnik jest gospodarzem programów, w pewien sposób schodzi on na drugi plan. Najważniejsze są miejsca i ludzie, jakich spotyka na swojej drodze. To również dość nietypowe i mało spotykane wśród innych podróżników.

Moje jedyne zastrzeżenie odnosi się do jakości filmów. Oglądałam je na zdecydowanie większym ekranie, na co wydawca chyba nie był przygotowany. Co prawda szybko można się do tego przyzwyczaić, jednak na początku trudno nie dostrzec słabszej ostrości obrazu i bardzo delikatnego „śnieżenia”. Ponieważ programy zostały nakręcone jakiś czas temu, nie wykluczam jednak, że ten problem powstał już w momencie kręcenia.

Przechodząc do samych książeczek, choć niewielkie, zostały one pięknie wydane. Twarda oprawa, masa naprawdę ślicznych zdjęć. Treść nie stanowi powtórzenia a raczej uyupełnienie treści programu – choćby o orientacyjne koszty wyprawy do opisywanych zakątków Afryki. Osobiście najbardziej zaciekawiła mnie część dotycząca muzyki (nie, nie pomyliłam się) z Kuby. Najbardziej rozbawiło zaś przeliczanie kosztów noclegów czy przelotów na ... lodówki (dla upamiętnienia pierwszej podróży WC, na potrzeby której musiał sprzedać własną lodówkę).

Podsumowując seria zrobiła na mnie bardzo miłe wrażenie i nie wykluczam, że dam namówić się WC na kolejne mniej lub bardziej egzotyczne podróże. :-)